---------------------------------------------------------------------------
منصور امان
<strong>روسیه بر فاصله گیری از مُشتری و سُفره چین پیشین خود تاکید دارد. این نُکته را دو مُذاکره کُننده آیت الله خامنه ای، آقایان مُتکی و جلیلی که روز گُذشته (آدینه) به ترتیب با وزیر امور خارجه روسیه و دبیر شورای امنیت ملی این کشور گُفتگو کردند، در گُزارش به رییس خود می بایست ثبت می کردند.
آقای لاوروف و همچنین آقای پاتروشف با مضمون و ادبیات هماهنگ شده ای که بیشتر به تهدید پهلو می زند، به طرفهای خود "لُزوم یافتن هرچه سریع تر راه حلهای قابل قبول سیاسی – دیپلُماتیک مساله" را یادآوری کردند. یک روز پیشتر، وزیر امور خارجه روسیه پایه ی سیاسی فراخوان مزبور را اینگونه توضیح داده بود: "ضمانتی برای این که ایران به تعهُداتش عمل کند، نیست."
رویکرد جدید روسیه نسبت به ماجراجویی اتُمی رژیم ولایت فقیه در حالی شکل می گیرد که مسکو یکی از هموار کُنندگان مسیر بُمب هسته ای آقای خامنه ای و همدستان نظامی – امنیتی اش از هنگام افشای فعالیتهای مخفی آنها و تبدیل این مساله به بُحران بین المللی بوده است. بر این اساس، چندان مُبالغه آمیز نیست اگر برآورد شود که زیر چتر امنیتی روسیه، آنچه که امروز کرملین با آن به مُخالفت برخواسته، مُیسر گردید.
اما فقط از این زاویه نیست که چرخش موضع مزبور اندکی شگفت آور می نماید. مُهم تر از آن، تغییر نیافتن دلایلی است که رهبران روسیه این سیاست بحث انگیز را بر آن بنا کرده بودند:
- روسیه همچنان درگیر یک نبرد سخت سیاسی و اقتصادی با آمریکا و اروپا بر سر حوزه های منافع خود در جمهوریهای اتحاد شوروی سابق است و از سوی دیگر، گُسترش نُفود رقیبان بین المللی خود در خلیج فارس را با نگرانی پی می گیرد. با توجه به این فاکتورها، بازی با کارت جمهوری اسلامی برای امتیاز گیری در پهنه اول و مین گُذاری در پهنه ی دوم، همچون گُذشته می تواند جذاب باشد.
- از نظر داخلی، سیاست امنیتی خشن روسیه در برابر اقلیتهای جُدایی طلب مُسلمان، تروریسم اسلامی و کانونهای آن در قلمرو خود، از سُکوت و همراهی رژیم آیت الله خامنه ای به مثابه یک مرکز صُدور بُنیادگرایی و مُناقشات مذهبی به خوبی بهره می برد. این پارامتر نیز به قُوت خود باقی است.
- منافع تجاری سرشار روسیه نه تنها در زمین حاصلخیز جمهوری اسلامی دُچار آفت نگردیده بلکه، با کُنترُل هر چه بیشتر اقتصاد ایران توسُط سپاه پاسداران، مسکو می تواند به تقویت آن و برداشت چند باره نیز اُمیدوار باشد. شُرکای چکمه پوش اکنون قادر هستند مُناسبات سُنتی تسلیحاتی را با دست باز به حوزه های بیشتری با راندمان مُشابه گُسترش دهند.
بنابراین، رها کردن آیت الله خامنه ای و باند نظامی – امنیتی او همچون یک سیب زمینی داغ را می توان محصول برآورد کُلی از چشم انداز تامین منافع مزبور دانست. مُسلم این است که در مسکو تردیدهای جدی نسبت به این امر وجود دارد و سایه ابرهای تیره ای که از دور دیده می شود، موقعیت دلنشین و آفتابی کُنونی را کوتاه مُدت جلوه می دهد. این مساله را آقای پریخوکود، مُشاور عالی سیاست خارجی کرملین در پاسخ به شکایت گُماشته ولی فقیه به روشنی مُستند کرده است: "فدراسیون روسیه براساس منافع درازمُدت خود تصمیم گیری می کند. موضع ما موضع روسی است."
حُکومت و دستگاه های تبلیغاتی آن به شدت تلاش می کُنند فاصله گیری روسیه را با فاکتورهای خارجی و از جُمله مُعامله چرب تر روسیه با غرب، فشار موشکی آمریکا و یا حتی چیره شدن مدویدیف غرب گرا بر پوتین ناسیونالیست توضیح دهند.
نُکته ای که این علت تراشیها تلاش دارد آن را مخفی کُند، عامل داخلی و به بیان بهتر، بی ثباتی حُکومت در نتیجه فرو رفتن در بُحران سیاسی و ناتوانی از چیرگی بر آن است؛ عاملی که جذابیتهای سواری بر اسب از نفس اُفتاده ولایت را برای روسیه با نگاه به جذابیت سواری در کُل، به شدت کاهش داده است. </strong>
---------------------------------------------------------------------------
Link: http://www.iranpressnews.com/source/077193.htm
--
The webmaster!
--
-
بیست و دوم خرداد در راه است
-
No comments:
Post a Comment