---------------------------------------------------------------------------
صدای آمریکا: نشنال، روزنامه انگليسی زبان امارات متحده عربی زير عنوان "ناآرامی سوريه زير ذرّه بين ايران" می نويسد ايران تظاهرات در سوريه را بی رنگ جلوه می دهد حال آنکه شورش و اعتراض در ديگر نقاط جهان عرب را به عنوان يک "بيداری اسلامی" تحسين می کند.
توانائی تهران برای قدرت نمائی در جهان عرب در صورتی که سوريه دگرگون شود، و يا رئيس جمهوری آن جای خود را به رهبری بسپارد که تمايلات دوستی کمتری داشته باشد، به ميزانی قابل توجه کاهش خواهد يافت.
فعلا چنين بنظر می رسد که مقامات دولت ايران به توانائی مقامات دولت سوريه برای درهم شکستن تظاهراتی مسالمت آميز که آن کشور را به خروش آورده است اطميمان دارند.
مقامات آمريکائی هفته گذشته گفتند ايران برای تضمين چنين نتيجه ای تجهيزات ويژه سرکوبی تظاهرات به سوريه فرستاده است، و در همين حال هيلاری کلينتون ايران را به رياکاری و دو روئی متهم کرد.
وزير امور خارجه آمريکا گفت تهران سعی می کند خود را با بعضی از قيام های مردمی در جهان عرب همراه و هم ترازجلوه دهد، حال آنکه همزمان می کوشد جنبش های دمکراسی طلب را در ايران و سوريه عقيم و خنثی کند.
درهمين حال تهران مدعی است قدرت های غربی ناآرامی در سوريه را با هدف لطمه زدن به ايران تحريک می کنند، زيرا ايران از مقاومت بشار الاسد رئيس جمهوری سوريه در مقابل اسرائيل جانبداری می کند.
تهران تا کنون ضمن استقبال از دگرگونی ها در خاورميانه ای جديد و رو به ظهور آنها ها را ضربه ای به آمريکا و دستاوردی در جاه طلبی های منطقه ای خود توصيف کرده است.
ايران همچنين به درآمدهای نفتی بادآورده ای دست يافته است که حاصل آشفتگی های منطقه ای است و از آنها به عنوان ابزاری با ارزش درکاستن از فشار تحريم های تحت رهبری آمريکا استفاده می کند.
سوريه برای ايران راه گشای مناسبات در خاورميانه بوده است، و در تماس و ارتباطات با جنبش حزب الله مورد حمايت ايران در لبنان نيز که حضور نيابتی تهران در مرز با اسرائيل را ممکن می کند، نقشی حياتی دارد.
سوريه و ايران همچنين از گروه ستيزه گر فلسطينی حماس در نوار غزه حمايت می کنند و ارزش سرمايه گذاری های ايران در سوريه سر به ميلياردها دلار می زند.
اشتراک و اتفاق نظر ميان تهران و دمشق، در نگاه اول، غير محتمل بنظر می رسد. ايران غيرعرب، يک جمهوری اسلامی شيعه تندرو است. سوريه، دولت عرب کاملا سکولاری است که اکثريت جمعيت آن را سُنیّ ها تشکيل می دهند، هرچند که خاندان آقای اسد و گردانندگان اصلی رژيم او از اقليت علوی هستند - که يک شاخه انشعابی از شيعه محسوب می شود.
ناآرامی در سوريه موجبی برای شرمساری عميق مقامات دولتی ايران در صحنه داخلی است. هنگامی که شورش در جهان عرب شروع شد، توجيه اين بود که فقط دولت های متحد و نزديک به آمريکا با چالش ملت هايشان روبرو می شوند . بنابراين سوريه امن بود، و حتی خود ايران، چرا که استدلال می شد حکمرانان هر دو کشور در اعتراض های ضد آمريکائی با معترضين همراه وهم رای اند.
مقامات دولتی ايران سکوت خود را در باره اعتراض های مردمی در سوريه هنگامی شکستند که پشتکار معترضين و گسترش دامنه اعتراض ها به حدی غير قابل انکار رسيده بود. اما در آن موقع نيز، به گونه ای قابل پيش بينی، اعتراض ها و معترضين را آنطور که سوريه معرفی می کرد، جلوه دادند: کوچک و پراکنده وتحريک شده توسط غرب برای کمک به اسرائيل.
---------------------------------------------------------------------------
Link: http://www.iranpressnews.com/source/096489.htm
--
The webmaster!
--
-
برای لغو عضويت لطفا از همان ایمیلی که عضو خبرنامه شده اید به آدرس زير ايميل بفرستيد
و سپس لینکی که برای شما فرستاده میشود را تائید کنید
IranPressNews+UNsubscribe@googlegroups.com
هرزمان که بخواهید میتوانید با فرستادن یک ایمیل به آدرس زیر دوباره مشترک خبرنامه شوید
IranPressNews+subscribe@googlegroups.com
-
No comments:
Post a Comment